Deze quilt is me heel dierbaar. Er zitten lapjes in van quiltvriendinnen die we geruild hebben, zodat iedereen van elk bee-lid een lapje in haar quilt heeft.
Ik heb de naam vriendinnenquilt verandert in Memory Lane. Want het is een wandeling door mijn herinneringen. Het is typisch iets voor quilters om te vergeten wat ze gisteren gegeten hebben, maar van elk lapje precies weten waar, wanneer en waarom het gekocht is. Voor deze quilt heb ik alleen de blauwe stof voor de rand gekocht. De rest komt allemaal uit de restenmand vandaan. Resten stof van gemaakte quilts, lapjes die ik ooit voor de "heb" kocht enz.
De quilt is ontstaan omdat
Marianne een nieuw boek had gekocht en deze quilt erg leuk vond. Ze vroeg tijdens de maandagmiddagbee of we zin hadden in een gezamenlijk project. De leden van deze bee hadden er geen zin in of tijd voor, maar de woensdagochtendbee (quilt, queck en quatsch) had er wel oren naar. Zo is dit project geboren. Ik ben in oktober 2008 begonnen met blokken maken en die waren in juni 2009 klaar. In die tijd hadden we te horen gekregen dat mijn man ongeneeslijk ziek was. Hij is in september verleden jaar overleden. Tijdens het naaien van de blokken was er nog een tijd dat we goede hoop hadden dat we nog een langere tijd samen konden zijn. Maar toen de blokken klaar waren, was het duidelijk dat ons dat niet gegeven was. Op het laatst heb ik nog twee blokken gequilt aan zijn ziekbed, maar daar had ik toen de rust niet meer voor.
Na zijn overlijden heb ik na een tijdje de quilt weer opgepakt en ben weer verder gegaan met het quiltwerk. In alle steekjes die ik gemaakt heb zitten gedachten aan Kees. Het quilten heeft me wel geholpen met mijn verwerkingsproces. Quilten is een rustgevende bezigheid, je kunt je gedachten de vrije loop laten. Ik heb in alle lichte stoffen een hart gequilt en ook in het middenstuk van de blokken.
Deze blok is gemaakt van een overhemd van Kees. Omringd met viooltjes, dat zijn mijn lievelingsbloemen, daar omheen weer groene stof, omdat hij een natuurmens was. Alleen in dit blok heb ik het hart twee keer gequilt om aan te geven dat hij voor altijd in mijn hart is.Zo kun je als quilter een heel verhaal vertellen bij een quilt.
Dit lapje is het middelpunt van de quilt. De afbeelding staat voor mijn hobby. (Het stofje heb ik eens cadeau gekregen in Leerdam, toen ik daar een tentoonstelling bezocht. De quiltwinkel is niet lang daarna opgeheven).
Omdat ik vingerhoedjes spaar mocht dit stofjes natuurlijk niet ontbreken. Het liefst verzamel ik oude gebruikte (metalen) vingerhoedjes, maar heb ook een kleine verzameling van plaatsen waar ik geweest ben of die gekregen heb.
<
Deze stofjes zijn uit Australië meegenomen door mijn zus.
Dit blok heb ik daadwerkelijk geknipt op een avond dat het volle maan was. Ik heb iets met de volle maan, als de maan bijna vol is slaap ik altijd een paar nachten slecht.
En deze blok kan nog net op Paasmaandag.
Dit is het verhaal van een (voor mij) heel bijzondere quilt.
Het is een heel bijzondere quilt geworden met een heel bijzonder verhaal!Ik ben blij dat je het leven weer wat hebt op gepakt, want dat lijkt mij erg moeilijk!
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook begonnen met vingerhoedjes te sparen, bij mij staat de teller al op 2...Fijne dag!
Dat is een hele mooie quilt, met bijzondere verhaaltjes erbij. Groetjes Berbel
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je op mijn blog was, Pauline. Het is wederzijds, dat wat jij vindt van mijn weblog, vind ik van het jouwe. Het is hier leuk en ik kom zeker nog eens terug.
BeantwoordenVerwijderenDeze quilt is erg mooi en wat een leuke herinneringen zitten erin, heel bijzonder! Een quilt om te koesteren.
Fijne dag nog!
Groetjes,
Inge
http://ingesquiltverhalen.web-log.nl/
Wat een mooi verhaal bij je quilt. Ik moet bekennen dat mijn ogen een beetje vochtig zijn geworden bij het lezen ervan. We moeten maar even kijken wie woensdag op onze bee de quilt mag hooghouden. Of zou Marwin misschien vrij willen nemen daarvoor? (ha ha). Tot woensdag!
BeantwoordenVerwijderenWeer een nieuwe poging om te reageren. Wat ik fout doe? ik weet het niet maar het kost me regelmatig moeite om iets te plaatsen, dan ben ik verhaal weer kwijt en opnieuw typen, nee dat zit er niet zo in, net als de quilts: eenmalig en geen herhaling. Mijn vriendinnenquilt ben ik eindelijk aan het rijgen. Hij heeft heeeeeeel lang gestreken en al aan de boekenkast gehangen om verder te gaan. Nu even pauzen genomen en je blog gelezen. Wat jijzelf n Marion al schreven, vochtige ogen door de herinneringen. Ik ga weer gauw rijgen, afleiding en verder mijmeren. Tot woensdag.
BeantwoordenVerwijderenEen bijzondere quilt door het verhaal erachter. Koester de quilt en koester je herinneringen. Fijn hè, dat we een hobby hebben waarin je verdriet en blijdschap kan verwerken met kleine steekjes.
BeantwoordenVerwijderenhttp://quiltaart.blogspot.com
Wat een ontroerend verhaal Pauline, een quilt om voor altijd te koesteren. Fijn het het doorquilten je hielp bij het verwerken van de dood van je man. Sterkte meid!
BeantwoordenVerwijderenWat is je verhaal bij de quilt mooi.
BeantwoordenVerwijderenMaar vandaag was toch wel ook een gezellig dag. Moeten we in ere houden.
Tot woensdag.
Ook al is het verhaal achter de quilt mij grotendeels bekend, is het weer ontroerend om het te lezen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat ik een hele kleine bijdrage heb mogen leveren aan het idee voor de quilt, die voor jou zo waardevol is geworden.
Ik hoop dat de quilt je veel warmte zal schenken voor de toekomst.
Groetjes Marianne