Het geurt hier heerlijk.....

naar een versgebakken cake. Eerst even een berichtje schrijven en dan aan de koffie.

In mijn vorige berichtje liet ik een foto zien van "Murphy's". Ik ben toen vergeten te vertellen dat ik eerst een middenblok met een Keltisch motief in wilde maken. Het blok heb ik inderdaad gemaakt, maar toen het klaar was vond ik de kleur groen niet mooi, niet mooi genoeg genaaid, niet strak genoeg....., dus die is achter in een la terecht gekomen. Voor de foto heb ik er nog maar eens uitgehaald om te laten zien wat de bedoeling. Natuurlijk ziet het er beter uit, maar na al die fouten ga ik de middenblok écht niet overnieuw maken.

(Voor de foto heb ik de quilt even op een quilt gespeld die aan de muur hangt, de punten horen dus niet bij Murphy.


Afgelopen week stond in het teken van quiltingbee's. Maandagmiddag was er bee bij mij en woensdag zijn Gonny en Birgitte (Bietje) op bezoek geweest. Ik kende Birgitte eigenlijk niet, maar dat is tussen quiltsters nooit een probleem. Samen hebben we de hele dag door gekletst en het was reuze gezellig.
Op de bee van maandag liet Corrie zien waar ze mee bezig was. Het is het werkje van de regiodag van vorig jaar, de "one block wonder". Ze maakt hem af met zwarte stof en dat ziet er erg goed uit.


En als laatste was er donderdagavond weer de gezellige "grote" quiltingbee die maandelijks gehouden wordt bij Quiltwinkel Marij in Beek.

Van de week heb ik de laatste steekjes gequilt van de blokjes van de Farmer's Wife. Nu hoef ik alleen nog maar de driehoeken en de rand. Maar ik heb te ingespannen gequilt en het gevolg daarvan is een ontstoken schouder. Een bekend verschijnsel, dus even een weekje geen quiltwerk.


Het laatste blokje.

Gonny had via internet 28 tijdschriften gekocht van Country Threads. Ze had er een paar meegenomen om door te bladeren en ik werd meteen verliefd op een kerstnummer. Dat mocht ik lenen van die schat. En omdat quilten en breien op het ogenblik niet gaat, ben ik begonnen met een kerststitchery. Dit engeltje is al klaar, dan komt nog een sneeuwman, kerstboom en natuurlijk een rendier. Zo'n stitchery is een heerlijk werkje om even tussendoor te doen.



De koffie roept......
een fijne dag verder,

Pauline

murphy's law en garden fair

Zoals jullie weten ben ik bezig met een quilt met blokken die Dublin Steps heten. Dublin is voor mij een beetje thuiskomen. Niet dat ik er zo vaak geweest ben (welgeteld 1x), maar ik voelde me van het eerste moment daar thuis. Dat komt (denk ik) doordat ik dol ben op Ierse schrijfsters waarvan de romans zich vaak in Dublin afspelen. Maar goed, het was de bedoeling dat de naam van de quilt dus ook Dublin zou worden. Die naam wordt nu veranders in Murphy's. Niet alleen de naam van een lekker Iers biertje en een gezellig pub, maar vooral naar de Wet van Murphy (alles wat fout kan gaan, gaat fout). En inderdaad, wat heb ik me toch een fouten gemaakt in deze quilt. Blokken helemaal verkeerd aan elkaar gezet (met dank aan de dames van de bee, hihi). De driehoeken in een verkeerde richting genaaid enzovoort. Vorige week maakte ik met een diepe zucht de laatste steekjes en hield helemaal opgelucht de quilt voor me. En ja hoor, had ik toch op het laatste een four-patch verkeerd vastgezet. Gelukkig in de rand, maar toch weer een half uurtje werk. Maar pfffff, hij is af. Ik had heel stilletjes het plan om de quilt toch groter te maken, maar dat gebeurt nu echt niet meer LOL.


Maar al-met-al ben ik toch heel tevreden met het resultaat. Het zijn hele warme kleuren, die goed bij de tijd van het jaar passen. Omdat ik nog bezig ben met het quilten van de Farmer's Wife en er nog een top ligt te wachten om doorgequilt te worden, zal het wel volgend jaar herfst worden eer "Murphy" aan de muur hangt.

Vorige week kreeg ik van een vriendin een tip over een kleine garden-fair. Dus echt bij iemand in de tuin. En wat voor een tuin.....prachtig, met kleine paadjes en zitjes, zo gezellig. Een prachtig stenen tuinhuis met open haard en een piepklein keukentje, zelfs een toilet. Ik zou er bijna jaloers van worden, hihi.
Er stonden diverse stands met brocante en natuurlijk is er van alles mee richting huis gegaan.


Zoals dit koektrommeltje en de oude schoenleesten, verder nog een zilverkleurig oud fotolijstje en een porceleinen Engels theelichtje met de afbeelding van een winterkoninkje en aan de andere kant twee vuurhaantjes, heel lief. En natuurlijk wordt het koektrommeltje niet gebruikt voor koekjes, maar voor lapjes of een klein projectje.

Ik ben een kleine verzamelaar van oud naaigerei en probeer op rommelmarkten oude vingerhoeden op de kop te tikken. Maar de "gewone" vingerhoedjes worden blijkbaar weggegooid. Van mijn schoonmoeder heb ik twee zilveren vingerhoedjes geërfd en ook deze naaldenkoker. Op de foto staat de naaldenkoker op z'n kop, want er staan afbeeldingen op die vanuit het smalste gedeelte lopen. Het is heel oud Goois zilver en dat staat nu hier in het diepe zuiden te pronken, samen met o.a. een oud lodderein doosje.


Naast me zitten twee uitgehongerde honden (denken zij tenminste), dus ik zal maar eens wat te eten voor ze gaan maken en daarna nog een lekker rondje over de speelweide.

Verder nog een fijne avond,

Pauline

daar ben ik weer.....

Poeh zeg, het is al meer dan drie weken geleden dat ik een berichtje gepost heb. Maar als excuus kan ik een vakantie en een verbouwing aanvoeren.
De vakantie ging richting Zandvoort, een week met mijn twee zussen. Lekker (en letterlijk) uitgewaaid, veel gekletst, gekaart en gelachen. Alleen geen steek genaaid, haha. En ik had nog wel van alles voorbereidt om onder de vakantie aan de slag te kunnen. Maar nu kan ik wel thuis lekker aan de gang.


Dit had ik ook voorbereidt. Het is het middenstuk voor de Dublin steps. In totaal is het bijna 8 meter band, d.w.z. 16 meter vastnaaien, pfff, niet het gezelligste werkje.

Bij thuiskomst na de vakantie lag er een nieuwe vloer in de kamer. Zoonlief en een lieve vriendin hadden dat gedaan. De meubels stonden weer op de plaats (sommigen zelfs op een andere plek), dus kon ik beginnen met inruimen. Het heeft even geduurd eer ik daar aan kon beginnen, want ik kreeg een hevige verkoudheid. Ik geloof dat half Nederland verkouden is....
Maar inruimen wil ook zeggen.....OPRUIMEN. Er is al heel wat in de afvalbak terecht gekomen, maar misschien heeft iemand interesse in de volgende artikelen.



De foto is niet zo heel duidelijk, van links naar rechts: patroon van een poppetje, boven midden, beroemde schilderij van Michelangelo (op stof) en lapje met Schotse collie (Lassie) en rechts de patronen voor een Amish familie.
Zit er iets van je gading tussen, laat het me dan weten.

En ja, ik kon het weer niet laten. Bij de Duitse Aldi was de sokkenwol weer in het assortiment en heb ik toch weer drie pakken (= 6 paar sokken) meegenomen. Dit jaar waren er nieuwe kleuren en ik vind ze toch LEUK!! Deze winter kan ik dus vooruit met breien.


Als het mooie weer voorbij is, ga ik weer verder met het quilten van de Farmer's Wife, de laatste 20 blokjes. Dan nog de driehoeken en de rand.

Van de week ga ik toch eens op zoek naar alle webloggers die ondertussen op Blogspot een nieuw blog hebben aangemaakt. Daar zal wel even tijd in gaan zitten. Maar het is veel te leuk om de te lezen wat anderen (mee)maken.

Warm weekend verder,

Pauline